TC Karayolları Uyarıyorsa Bir Bildiği Var!
Karamanoğulları Tarihi içerisinde yer alan bölgelerde bugün alan çalışması yapmak istedim.
Kenardan kıyıdan geçer hedefime ulaşırım zannettim. Aslında hedefe çok yaklaşmıştım. 40 metreyi geçemedim. Kara saplandım.
Arabamın tekerlerinin havasını 35 bardan 20 bar civarına indirdim. Böylelikle tekerlerin basım alanlarını genişlettim. Geri geri çıktım.
Aklınızda olsun Karayolları uyarılarını dikkate alın. Sevgiyle kalın.
Çok önemli bir kaynak peşindeyim. "Şikari'nin Dilinden Karmanoğulları Tarihi" kitabımda bahsedilen, Kasım Bey İle Cem Sultan sohbetinin geçtiği yeri buldum gibi. Tabi bu sadece şimdilik varsayım/önsezi. Henüz ispat edemedim. Üzerinde çalışıyorum. Onun için sesiz ve puslu havalarda çalışmayı severim.
Şikari’nin bahsettiği konu kısaca şöyle;
HZ. SÜLEYMAN’IN CİNLERİ GELSE SENİ BULAMAZ
“Cem eydür: – Kâfir tâifesinin ‘ahdi dürüstdür, ‘Arab tâifesinin degildir dedi. Cem’in fikrini sevâb görüb ‘asker çeküb Silifke’ye geldiler. Andan göçüb Akliman’a geldiler. Andan göçüb Kelenderi kal’asına geldiler. Bir gemi peydâ edüb Frenk ‘Ali Begi kırk âdem ile Rodos’a gönderdiler. ‘Ali Beg Rodos’a gelüb Kâfir begine bulşub ‘ahd amân eyledi. Andan dönüb iki dâne muhkem gemi alub dört yüz Frenk ‘askeri ile Kalenderi’ye geldiler. Cem’in yanına cem’ oldular. ‘Ali Beg ‘ahid-nâmeyi Cem’e sundu. Okuyub makbul edinüb gitmek yarâğın gördü.”
“Kasım Beg eydür: – Ey Cem! Gel, bir alây bî-din kâfirin arasına varma. Kûh-i Bolğâr’da ölünce sâkin ol. Süleymân’ın (167b) dîvleri gelüb çıkmağa kadir degildir. Gel ferâgat eyle. Mısr’a gitmemüz yekdir, dedi.”
“İş, takdirindir. Ahid nâmeden dönmeyüb gemiye binüb cümle rızkın beglerin koyub gitdi ki varub kendi göre, eger safâ ederse beglerine haber göndere. El-hâsıl, vedâ’ edüb gitdi. Bir gün Rodos’a geldi. Kâfirler karşu gelüb muhkem ri’âyet eylediler. Dört pâre gemi gönderüb kalan beglerin, rızkın ve mâlin Rodos’a alub geldi. Andan sonra mel’ûnlar ‘ahdini bozub Cem’i habs eylediler. Dört yıl Sâkin olub başına çok felâket geldi. Varub yine şerhlere habs oldu. Sonra varub Tunos vilâyetine vefât eyledi.”
“Ez-in-cânib biz Karamanoğlu kıssayı Vârelüm: Cem’den sonra yigirmi iki yıl sağ oldu. Cümle Taş-ili’ne hükm eyledi. Kimse elinden almağa kadir olmadı. Bolğâr Tâğı sarb olmağ ile kimse ele getüremedi.”
“Karamanoğlu eydür: – Ey Sultân Cem! Bizim yigirmi sekiz bin ceng görmüş dilâverlerimiz vardır. Senin dahi niçe muhabbet muhlisin vardır? Yedi bin yigit (164b) Engüri Begi Mehemmed Begin vardır. Cümle kırk dokuz bin er olur. ‘Osmânoğlu ile dokuşalum. Yâ taht ola baht! Eger olmazsa yine mekânımız Bolğâr Tâğı hazır”
“Süleymân Peygamber’in dîvleri gelse Bolğâr Tâğına çıkmaya deyüm hemân Kökezoğlu’n serdâr edüb on bin Bolğâr ‘askeri ile Lârende’ye gelüb zabt eyledi.”
“Kasım Beg gördü ki Cem Sultân bir mahbûb yigitdir. Cem Sultân gördü ki Karamanoğlu bir mehib serverdir. Hâl hâtır soruşdular, birez diyâr-ı Karaman’a olan zulmü söyleşdiler. Birbirine muhkem muhabbet eylediler. Kırk gün ‘ayş ‘işaret eyeldiler.”
“Cem Sultân ‘ahd eyledi: Eger ben pâdişâh olursam yine yine diyârunu sana vereyim deyü ‘ahd amân eyledi. Dünyâ ve âhiret (163a) karındaş oldular.”
Not: İfadeler orijinal metinden çeviridir. Henüz sadeleştirme yapmadım. Üzerinde çalışyorum.
Şerafettin GÜÇ
Karmanoğulları Tarihi Araştırmacısı Yazar
Yine farklı bir çalışma içerisindesiniz. Bakış açınız çok farklı ve detayları kaçırmamaya özen gösteriyorsunuz. Gidip görmeden yazmadığını biliyorum. Çalışmalarınızda kolaylıklar sağlıklar dilerim. Fahri Yaran
Yine farklı bir çalışma içerisindesiniz. Bakış açınız çok farklı ve detayları kaçırmamaya özen gösteriyorsunuz. Gidip görmeden yazmadığını biliyorum. Çalışmalarınızda kolaylıklar sağlıklar dilerim. Fahri Yaran