ERMENEK TARİH ÇALIŞTAYININ ARDINDAN
Ermenek Belediyesi tarafından organize edilen, Türkiye’nin dört bir yanından yaklaşık 30 akademisyenin katıldığı I. Ermenek Tarih –Toplum – Devlet Çalıştayı 20-22 Eylül 2019 tarihleri arasında Ermenek Ahmet Keleşoğlu Kültür Merkezinde yapıldı.
Bu çalıştayın bütün oturumlarına katılan bir kardeşiniz olarak izlenim ve yorumlamam şöyledir:
20 Eylül Cuma günü öğleden sonra saat altıdan akşam dokuza kadar süren ilk oturumundan bazı ilmi notlar vereyim;
Kazakistan'da hayvanların yiyeceği yedi ot türü varken Avrupa'da 2400 ot çeşidi vardı, bu nedenle Hunlar hayvanlarıyla beraber Avrupa'ya akın ettiler.
1982 anayasasına "kutsal devlet" ibaresi kondu, 1995 yılında Türkeş ve Çiller kaldırıp "yüce devlet" şeklinde değiştirdiler.
İslam'dan önce Türkler arasında Budist olanlar tapınak isteyince kağanlar, Budistler et yemez ve savaş istemez, diye reddettiler.
Türklerde devlet kutsaldır kutunu Tanrıdan alır. Bu durum İslam'dan sonra da devam etmiştir. Karahanlılar da Selçuklular da Osmanlılar da Padişahı Allah'ın temsilcisi kabul ediyorlardı.
Türklerde şaman diye bir din yoktur şaman demek kâhin demektir, Türkler daima tek Allah'a inanırlardı.
Türkçede 'el' in manaları
1- yurt, il, vatan
2- elalem, halk, el mi yaman bey mi yamandaki kullanımı gibi
3- iki uzvumuz el ayak gibi.
4- güç kuvvet el vermek gibi.
Çalıştayın ikinci günü öğleden önceki tartışmalar için diyorum ki;
Alın size, uzun zamandır derinden seyreden Ermenek Tarih Çalıştayında ise su yüzüne çıkan nur topu gibi bir tartışma konusu daha!
Karamanlı mı? Osmanlı mı?
Bu iki konu Ermenek Tarih Çalıştayında öyle tartışıldı ki 600 yıl önceki yaşanan sürgün olaylarına “KaramanoğluTürklerinin Kerbelası” demek geldi aklıma.
Müslümanların Kerbelası yüce peygamberimizin torunu Hz Hüseyin’in Kerbelada şehadet şerbetini içmesi olayı olup o günden bugüne yası tutulmaktadır. İslami fraksiyonlar bu olayla azalmış fakat derinleşmiştir. Bu ve benzer olayların tartışılması hususunda hazreti İmam Şafii hazretlerinin “onlar kılıçlarını kana bulamışlar biz dilimizi kana bulamayalım” demiştir.
Karamanoğlu sürgünlerinde tabi ki üzücü, istenmeyen olaylar olmuştur, onlara haklı diyemeyiz ama yeni gelen bütün yönetim biçimleri eskiyi isteyenlere karşı tarih boyunca onun yüzlerce katını yapmamış mıdır? Ve yapmakta değil midir? Allah aşkına bir düşünün? Bunun tek istisnası yüce peygamberimizin yaptığı beyaz devrimdir, o güzel insan, Mekke’yi fethedince bile orada kimsenin kanını akıtmamış, şehitlerin efendisi amcasının katilini bile affetmiştir.
Üstelik bu sürgünler hayırlı işlere de vesile olmuştur. Bugün Avrupa yerlisi halklardan Boşnak, Makedon vs Müslüman olanların tamamı Karamanoğlu eseridir.
Tartışmalardan maksat bir ortak noktada buluşmak olmalıdır. Sonunda her tarafın arkasını dönüp çekip gittiği tartışmalar neye yarar ki? Ortak noktayı keşfetmek için fedakâr ve tavizkar olmak gerekir, herkesin bildiğinde diretmesiyle nereye varılabilir ki?
Ermenek tarih çalıştayından yorumsal notlar;
Bu çalıştaydan çok şey öğrendik, Ermenek belediyesine teşekkür ederiz.
1- Türk milleti olarak ne kadar zor anlaşan bir toplum olduğumuzu anladım, Sayın Başkan Atilla Zorlu’nun bizzat telefonla aramasına rağmen çevre ilce ve beldelerden bu önemli sempozyuma davetliler katılmadı.
2- Çalıştayın ikinci günü öğleden önce ağırlıklı olarak Karamanoğlu Osmanlı tartışması vardı, kimsenin bildiğinden bir adım geri attığı yoktu, yani uzlaşma kültürümüzün sıfır olduğunu anladım.
3- Bu tarihi ve tarih konulu tebliğlerde Türklerin devlet felsefesini anladım, gerçekte on altı değil yüzlerce devlet yıkarak bu günlere geldiğimizi öğrendik.
4- Attığımız taşların aynı havuza düşmesi hususunda sınıfta kaldık, bunu toplum olarak gönüllü ve uzlaşı ile değil tarih boyunca ya devlet yıkarak ya da darbe yaparak başardığımızın farkına vardık.
5- Yıkılmayan ve tarihten silinmeyen tek şeyin Türk milleti olduğunu anladık, Allah devlet ve milletimize zeval vermesin!
